Isang mainit na hapon noong Hulyo sa Sầm Sơn. Masaya ang dagat — halakhakan ng mga bata, tunog ng alon, at huni ng hangin. Ngunit para kay Aling Hạnh, ang parehong dalampasigan ay alaala ng matinding sakit. Walong taon na ang nakalipas nang mawala ang kanyang anak na babae, si Thảo, 10 taong gulang noon, sa gitna ng kasiyahang iyon.
Nagpunta sila sa dagat para magbakasyon. Saglit lang siyang tumalikod upang kunin ang tuwalya, ngunit paglingon niya, wala na si Thảo. Akala niya’y naglalaro lamang ito, ngunit kahit anong tawag, wala ni isang nakakita. Nagpa-anunsiyo ang mga tagapangasiwa: “Isang batang babae, nakasuot ng berdeng bestida, may bulaklak, buhok nakatali sa buntot ng kabayo, nawawala!” Subalit wala ring sagot.
Lumangoy at naghanap ang mga tagaligtas; tumulong ang pulisya. Ngunit tila naglaho ang bata — wala ni tsinelas, laruan, o bag. Kumalat ang balita sa baryo: “Batang babae, 10 taong gulang, misteryosong nawala sa Sầm Sơn.” May nagduda sa aksidente, may nagsabi naman na posibleng dinukot, ngunit walang malinaw na ebidensya.
Sampung Taon ng Paghahanap
Matapos ang ilang linggo ng walang balita, napilitan ang pamilya ni Aling Hạnh na umuwi, dala ang kawalan ng pag-asa. Simula noon, araw-araw niyang hinanap si Thảo. Nag-print siya ng flyer, lumapit sa mga volunteer, naglakbay sa mga kalapit na probinsya tuwing may tsismis tungkol sa batang kahawig ni Thảo. Ngunit lahat ay nauwi sa wala.
Ang asawa niya, si Mang Nam, ay hindi nakayanan ang bigat ng pagkawala at pumanaw makalipas ang tatlong taon. Ayon sa mga kapitbahay, matatag si Aling Hạnh — nag-iisa, nagpapatakbo ng maliit na tindahan, at hindi sumuko sa paghahanap sa anak. Para sa kanya, hindi kailanman patay si Thảo. Hangga’t may pagsusumikap, may pag-asa pa silang magkita muli.
Ang Tattoo na Nagbigay ng Liwanag
Makalipas ang walong taon, isang mainit na umaga ng Abril, nakaupo siya sa harap ng tindahan nang huminto ang isang motorsiklo. Bumili ang grupo ng ilang kabataang lalaki ng inumin. Hindi niya ito pinansin sa una, ngunit biglang natigilan siya. Sa kanang braso ng isa sa mga lalaki, may tattoo ng mukha ng isang batang babae — maliwanag ang mga mata at nakatali ang buhok. Para kay Aling Hạnh, hindi maikakaila: ito si Thảo.
Nanginginig ang kamay niya nang magtanong:
“Anak, sino ‘yung batang babae sa tattoo mo?”
Ngumiti ng pilit ang lalaki: “Ah… kakilala lang po.” Ngunit alam ni Aling Hạnh na may pinapahiwatig iyon. Bago pa siya makapagdagdag ng tanong, umalis ang grupo. Hinabol niya, ngunit tanging plaka ng motorsiklo lamang ang kanyang naaninag.
Kinabukasan, nagpunta siya sa barangay at iniulat ang nakita. Marami ang nagduda, ngunit mariin ang paniniwala ng ina:
“Ako ang ina niya. Hindi ako pwedeng magkamali. Siya ‘yon.”
Tinanggap ng pulisya ang impormasyon at nangakong tutulong sa imbestigasyon. Sinimulan ni Aling Hạnh ang sariling paghahanap — bawat lalaking dumaraan sa motor, tinitingnan niya nang may pag-asa.
Ang Pagkilala kay Cường
Isang linggo matapos ang insidente, may drayber na nagbalita: nakita nila muli ang grupo sa isang karinderya malapit sa terminal. Pagdating niya, nakaalis na ang mga lalaki. Ayon sa may-ari, ang may tattoo ay si Cường, tatlumpung taong gulang, truck driver.
Muling sumiklab ang pag-asa ni Aling Hạnh. Ilang araw siyang nagbantay, hanggang sa muling makita si Cường. Lumapit siya, nanginginig ngunit matapang:
“Anak, maaari bang itanong — sino talaga ang batang babae sa tattoo mo?”
Matagal na tumahimik si Cường bago sumagot:
“No’ng panahong iyon, sumama ako sa grupo ng isang lalaking may kakaibang kilos. Nakita kong may dala silang batang babae na umiiyak malapit sa dalampasigan. Bata pa ako noon, natakot akong makialam… pero hindi ko nakalimutan ang mukha niya. Kaya ko siya ipinaukit dito — para hindi ko makalimutan.”
Nanlumo si Aling Hạnh. Kung totoo ang sinabi ni Cường, hindi nalunod si Thảo — dinukot siya.
Bagong Pag-asa
Muling binuksan ng mga awtoridad ang lumang kaso, hinanap ang mga saksi at pinaghihinalaang sangkot sa human trafficking. Sa loob ng walong taon, tinanggap ni Aling Hạnh ang pagkawala, ngunit sa isang simpleng tattoo lang, muling nagningas ang apoy ng kanyang paghahanap.
Sa puso niya, malinaw ang isang bagay: hangga’t may bakas ng anak niya sa mundong ito, may dahilan para maniwala na buhay pa si Thảo, at may pag-asa pa silang magkita muli.