“MAYAMAN SIYA, PERO NANG MAKITA NIYANG NANANAKIT SA NANAY — ISANG ITIM-NA-BIYENANG BABAE ANG NAGPAHINTO SA LAHAT.”
Sa isang tahimik na subdivision sa Quezon City, nakatira si Alfredo Javier, kilalang negosyante at CEO ng malaking kumpanya. Seryoso, abala, at halos walang oras sa maliliit na bagay.
Ngunit may lihim na alam lang ng iilan — mahal na mahal niya ang kanyang ina, si Aling Rosita.
Matanda na si Aling Rosita, payat at mahina, ngunit araw-araw ay lumalabas ng bahay para magpagpag ng halaman, maglakad, at pakainin ang mga ligaw na aso sa kanto. Sa mata ni Alfredo, siya ang “pinakamalambing na ina sa mundo.”
ANG ARAW NA NAGBAGO ANG LAHAT
Isang hapon, galing sa matagal na business meeting si Alfredo. Pagpasok niya sa subdivision, may kaguluhan sa kalsada.
Narinig niya ang sigaw:
“Mama! Huwag mo siyang saktan!”
Pinaharurot niya ang kotse. Sa harap ng kanilang bahay, nanlaki ang mga mata niya.
Dalawang barangay tanod ang nagtatulak, pinapagalitan, at halos sinasaktan si Aling Rosita — payat, nanginginig, namumutla.
Duguan ang braso ng ina niya dahil natumba sa bato.
GALIT NG ISANG ANAK
Halos bumagsak si Alfredo mula sa kotse.
Hindi na siya CEO, hindi na negosyante — isang anak na galit na galit.
“ANONG GINAGAWA NINYO SA NANAY KO?!”
Nagulat ang mga tanod. Ngunit hindi na niya pinakinggan ang paliwanag.
“Kung hindi niyo kayang protektahan ang mga tao rito, bakit kayo may posisyon? Ang ina ko, tutulakan ninyo? Masama ba ang magmalasakit?”
Nanginginig ang mga tanod, ngunit bago pa man sila makasagot, may humakbang mula sa likuran.
ANG ITIM-NA-BIYENANG BABAE
Isang matangkad at maitim na babae, kilala bilang Elena, lumapit sa gitna. Tahimik palagi, kilala sa lugar bilang mabait at matulungin.
“You dare hurt an elderly woman? In my country, we protect mothers — not push them!”
Napatigil ang lahat.
Nanlaki ang mga mata ng tanod, hindi makapagsalita.
Lumapit si Elena kay Aling Rosita at marahang inalalayan ito:
“No one touches this mother again. Not while I’m here.”
Walang kumibo. Napahiya ang mga tao sa paligid.
ANG PAGBANGON NG HUSTISYA
Dinala ni Alfredo ang ina sa loob ng bahay.
Si Elena ay sumunod, dala ang tubig at tuwalya.
Habang nililinis ang sugat ni Aling Rosita, halos maiyak si Alfredo.
“Maraming salamat… hindi ko akalaing may magtatanggol sa kanya bukod sa’kin.”
Ngumiti si Elena:
“A mother is sacred. No one deserves to be treated like that.”
Kinabukasan, hindi nag-aksaya si Alfredo ng oras:
- Nakuha niya ang lahat ng CCTV footage.
- Nasuspinde ang mga tanod na sangkot.
- Kinasuhan ang lasing na kapitbahay.
Higit sa lahat, nag-donate siya para sa Community Center for Senior Citizens na may pangalan ng kanyang ina.
ARAL NG KWENTO
Pagminsan, ang mga minamaliit at pinapabayaan, sila ang may pinakamalaking puso.
Ang sinumang magpabaya sa taong nagbigay sa atin ng buhay — iyon ang tunay na kahihiyan.