Isang bilyonaryo, isang simpleng driver, at isang tahanang puno ng pag-ibig—dito nagsimula ang isang kwento ng pagbabagong nagpatunaw sa pusong matagal nang naging malamig.
Sanay sa marangyang buhay si Don Ricardo de Villa—mga mansyon, yate, at mga negosyong nangingibabaw sa bansa. Ngunit sa kabila ng kanyang yaman, nanatiling hungkag ang kanyang mundo. Para sa kanya, ang driver na si Ben ay isa lamang kasangkapan—isang tao na nagmamaneho ng kanyang Rolls-Royce araw-araw, ngunit walang mukha, walang kwento, at walang saysay.
Hanggang sa isang maulang hapon sa EDSA, isang tawag ang gumulo sa katahimikan. Ang anak ni Ben, si Maya, ay isinugod sa health center. Desperado si Ben na makauwi, at sa halip na palitan siya ng ibang driver, gumawa si Don Ricardo ng desisyon na magbabago ng kanyang buhay: sumama siya kay Ben pauwi sa Tondo.
Para kay Don Ricardo, tila ibang mundo ang kanyang nasilayan. Mula sa kalsadang puno ng yaman ng Makati, bumungad sa kanya ang makikitid na eskinita, mga batang naglalaro, at mga pamilyang nagsisiksikan sa mumunting tahanan—ngunit may mga ngiti sa labi. Sa unang pagkakataon, nakapasok siya sa isang bahay na malayo sa karangyaan ngunit puno ng init ng pamilya.
Doon niya nakilala si Lina, asawa ni Ben, at ang kanilang mga anak—si Kiko na masigla at mapagbigay, at si Maya na halos mawalan ng hininga dahil sa butas sa puso. Sa kanilang maliit na sala, natuklasan niya ang isang bagay na mas mahalaga pa sa lahat ng kanyang ari-arian: ang pagmamahal ng pamilya.
Nang marinig niya ang usapan nina Ben at Lina tungkol sa operasyon na nagkakahalaga ng kalahating milyon—isang halagang para kay Don Ricardo ay katumbas lang ng isang pares ng sapatos—tila gumuho ang kanyang mundo. Doon niya napagtanto na sa kabila ng lahat ng kanyang yaman, siya ang tunay na pulubi—walang pamilya, walang init, walang pagmamahal.
At sa isang simpleng kilos ni Kiko—iniabot sa kanya ang paborito nitong laruan para “hindi na siya malungkot”—tuluyang bumagsak ang pader sa puso ng bilyonaryo.
Agad niyang tinawagan ang pinakamagaling na doktor para kay Maya, at ipinangako na siya ang sasagot sa lahat ng gastusin. Ang hapunan niya kasama ang mga dayuhang negosyante ay nakansela; sa halip, kumain siya ng adobo at kanin kasama ang pamilya ni Ben—ang pinakamasarap na hapunan sa kanyang buhay.
Pagkaraan ng anim na buwan, matagumpay na naoperahan si Maya. Hindi lamang ang puso ng bata ang gumaling, kundi pati na rin ang puso ni Don Ricardo. Itinatag niya ang Elena de Villa Foundation upang tumulong sa mga batang may malubhang karamdaman. Nakipag-ugnayan muli siya sa kanyang mga anak, at higit sa lahat, natagpuan niya ang tunay na halaga ng kayamanan: ang pagmamahal at pagbibigay.
At mula noon, hindi na lang siya “Don Ricardo.” Siya ay naging kumpare, kaibigan, at bahagi ng pamilya nina Ben. Sa bulsa ng kanyang mamahaling suit, dala-dala niya palagi ang isang maliit na laruan—isang gasgas na kotse na nagpapaalala sa kanya ng simpleng katotohanan: ang pinakamahalagang yaman ay nasa puso.