Si Mariel at Victor ay nagsama ng higit sa sampung taon bago tuluyang naghiwalay. Nang ma-promote si Victor, unti-unti siyang nagbago—naging malamig, mayabang, at kalaunan ay lumapit sa ibang babae, si Samantha. Tahimik namang tinanggap ni Mariel ang annulment at umalis nang walang hinihingi, iniwan ang bahay at alaala ng nakaraan para makapag-move on.
Nagtrabaho siya bilang event coordinator, nagsikap, nag-ipon, at kalaunan ay nagtayo ng sariling events at catering business. Lumago ang kanyang negosyo, nakabili ng condo, at unti-unting bumalik ang tiwala sa sarili.
Pagkalipas ng dalawang taon, inimbitahan siya ng kaibigan sa isang malaking corporate anniversary event. Hindi niya alam na isa sa mga guest speaker doon ay si Victor. Ilang oras bago magsimula ang programa, dumating si Victor kasama ang bagong asawa niyang si Samantha—suot ang mamahaling gown at may ngiting mayabang.
Lumapit si Victor kay Mariel, tila panalo:
“Aba, Mariel! Ang ganda mo pa rin. Ipakikilala ko sa’yo ang asawa ko, si Samantha. Ang sagot sa aking panalangin.”
Sumagot si Samantha na may halong pang-uuyam:
“Hi! Ex pala. Well… buhay, ‘di ba, ay nagiging ayon sa plano?”
Tahimik lang na ngumiti si Mariel, hindi nagpatalo sa pangungutya.
Habang nagpapatuloy ang event, lumapit ulit si Victor:
“Siguro nakapag-move on ka na. Baka ma-inspire ka kung makikita mong mas maayos ang buhay ko ngayon.”
Ngunit hindi alam ni Victor, ang kompanyang nag-host ng event ay isa sa pinakamalaking kliyente ng negosyo ni Mariel. At higit pa rito—ang bagong COO ng kumpanya ay si Atty. Adrian Santos, kaibigan at tagapayo ni Mariel mula pa noong annulment.
Pagkatapos ng programa, lumapit si Adrian kay Mariel dala ang isang kontrata.
“Mariel, kailangan nating pirmahan ‘to bago i-finalize ng board,” aniya.
Habang pumipirma si Mariel, sinadya ni Adrian na marinig nina Victor at Samantha.
Victor: “Ano ‘yan? Kontrata?”
Adrian (nakangiti): “Oo. Mula sa susunod na buwan, lahat ng national events ng kumpanyang ito ay exclusive sa kumpanya ni Mariel. Multi-year deal at malaking halaga.”
Napahinto si Victor at Samantha—hindi nila alam na si Mariel pala ang founder at CEO ng matagumpay na events company.
Hindi pa rito nagtatapos ang gulat.
Bulong ni Adrian kay Mariel, sakto lang ang lakas para marinig nina Victor:
“By the way, approved na rin ang transfer ng title ng bahay mo sa Northcrest Village. Fully paid at nasa pangalan mo na. Congrats!”
Nalaglag ang bibig ni Victor. Ang bahay na iyon ang dati nilang tirahan, na ibinenta niya matapos ang hiwalayan para sa honeymoon niya at Samantha. Hindi niya alam na nabili ito ni Mariel pabalik sa mas mababang halaga.
Samantha, halatang naiirita, bulong sa asawa:
“Bakit parang siya na talaga ang panalo dito?”
Hindi agad nakasagot si Victor.
Habang palabas si Mariel, hinabol siya ni Victor:
“Mariel… pwede ba tayong mag-usap?”
Tumigil si Mariel at tumingin nang diretso:
“Victor, noong iniwan mo ako, tinapos ko rin lahat ng karapatan mo sa buhay ko. At ngayong naibalik ko na ang lahat ng minsang nawala—hindi ka na bahagi nun.”
Ngumiti siya—matatag, hindi mapait.
“Hindi ko kailangang ipamukha sa’yo na nakabangon ako. Ang natutunan ko lang… hindi ako kailanman ang talo.”
Tumalikod siya nang may dignidad. Naiwan si Victor na nakatulala, hawak ang basong nanginginig, at puno ng pagsisisi.
Sa labas ng venue, sinabayan siya ni Adrian at hinawakan ang kamay niya:
“Handa ka na ba sa panibagong kabanata na karapat-dapat sa’yo?”
Ngumiti si Mariel—hindi na sugatan, kundi panalo.
“Oo. Ngayon, ako na ang pumipili ng buhay ko.”
At sa unang pagkakataon matapos ang lahat, ang pag-alis niya ay hindi dahil iniwan—kundi dahil siya mismo ang kumawala, umangat, at nagtagumpay.