Si Adrian Villareal ay isang matagumpay na negosyante na halos buong buhay ay ginugol sa pagtatrabaho sa ibang bansa. Bilyon ang kita ng kanyang mga kumpanya, ngunit sa kabila ng lahat ng tagumpay, may isang kakulangan na hindi kayang punan ng pera — ang mga sandaling kasama ang kanyang anak na si Leo.
Matagal na niyang ipinangako sa sarili na babawi siya. Kaya nang malaman niyang malapit na ang kaarawan ni Leo, nagdesisyon siyang umuwi nang walang paalam — isang sorpresa na siguradong magpapasaya sa anak niya.
Bitbit ang regalo at ngiti ng pananabik, tahimik niyang binuksan ang pinto ng kanilang bahay. Inaasahan niyang maririnig ang tawa ng anak, pero ang bumungad sa kanya ay kakaibang katahimikan.
Nakita niya si Leo sa harap ng kompyuter, tila abala sa isang bagay. Sa kanyang kamay ay may hawak na lumang sobre. Nang mapansin siya ng binatilyo, agad nitong itinago iyon at nag-alinlangan.
“Dad… may natagpuan ako. Hindi ko alam kung dapat ko itong buksan,” mahina nitong sabi, halatang may takot sa boses.
Nagtaka si Adrian. Kanina lang, ang puso niya ay puno ng saya; ngayon, napalitan iyon ng kaba. Lumapit siya at dahan-dahang kinuha ang sobre. Ang papel ay luma at may pangalan niyang nakasulat — sa sulat-kamay ng kanyang yumaong asawa.
Sa isang iglap, nawala ang lahat ng sigla ng kanyang pagbabalik. Ang sorpresa sana para sa anak ay napalitan ng pagkatanto na may lihim na matagal nang nakatago sa kanilang pamilya.
Habang unti-unti niyang binubuksan ang sobre, napaisip siya: handa ba siyang harapin ang katotohanang maaaring baguhin ang lahat ng alam niya tungkol sa kanilang mag-ama?