Si Raymond Cole, isang bilyonaryo na nasanay sa pagkiling ng mundo sa pera, ay pagod na sa pekeng ngiti at huwad na pagkilala. Sa kanyang buhay, ang kayamanan ay palaging sinusundan ng kasakiman, at ang mga taong nagpapanggap na mahal siya ay palaging nagtatago sa bawat sulok.
Isang gabi, habang nagtatapos ang hapunan kasama ang kanyang mga kasosyo, sumagi sa isip niya ang isang ideya. “Kung ang pera ang magpapakita ng tunay na puso ng tao, baka oras na para subukan ito,” bulong niya sa sarili.
Kinaumagahan, pinatawag niya ang apat na babae sa kanyang mansyon.
- Si Cynthia, ang kanyang kasintahan, kilala sa kanyang hilig sa marangyang bagay.
- Si Margaret, pinsan, palaging nagrereklamo sa kakulangan sa buhay.
- Si Angela, matalik na kaibigan, na bihira palampasin ang pagkakataong humingi ng pabor.
- At si Elena, ang tahimik at mapagpakumbabang katulong, na hindi sanay sa marangya.
Iniabot ni Raymond sa bawat isa ang isang platinum credit card. “May 24 na oras kayo. Bilhin ang anumang gusto niyo. Bukas, ibabalik ang mga card, at malalaman ko kung ano ang ipinapakita nito tungkol sa inyo.”
Agad nagliwanag ang mga mata ni Cynthia, nagmadali sa mga boutiques. Margaret ay nakangiti, iniisip ang mga bagay na gusto niyang bilhin. Si Angela, abala sa pag-iisip kung saan pondo ang susunod na party. Ngunit si Elena, nanginginig ang kamay, tahimik, at iniisip ang mga batang kulang sa tulong sa paligid niya.
Kinabukasan, isa-isa silang bumalik. Ang tatlong babae ay may mga bag at invoice ng mamahaling gamit. Si Elena, nagbalik nang walang binili para sa sarili—dala lamang ang mga resibo ng tulong para sa mga bata sa isang local orphanage.
Tumigil si Raymond, hinirang ang katahimikan. Sa kauna-unahang pagkakataon, naramdaman niya ang kabigatan ng totoong kabutihan.
“Binigyan ko kayo ng pera upang subukan ang puso niyo,” sabi niya, tumingin sa tatlo. “Tatlo sa inyo ay pinili ang kasakiman. Ngunit ikaw, Elena… ipinakita mo ang pagkatao.”
Tahimik ang silid, ang damdamin ay halong paghanga at pagkamangha.
Mula noon, ang buhay ni Elena ay nagbago. Si Raymond ay itinalaga siyang pinuno ng kanyang charitable foundation. Ang simpleng dalaga, na palaging nakatayo sa ilalim ng iba, ay ngayo’y may kapangyarihan upang magdala ng pag-asa sa mga batang nangangailangan.
Ang tatlong babae, bagamat nabigla at nagalit, ay walang magagawa. Si Elena, sa kabila ng takot at pagdududa, ay nagsimula ng bagong yugto—nagbibigay ng pagkain, edukasyon, at tulong sa mga mahihirap, habang si Raymond ay tinitingnan siya, humahanga sa dalisay na puso na mas mahalaga kaysa sa alinmang yaman.
Sa unang pagkakataon sa buhay ni Raymond, napagtanto niya: ang pinakamalaking kayamanan ay hindi pera, kundi ang puso ng isang tao na handang maglingkod.
“At ito pa lamang ang simula,” bumulong siya sa tainga ni Elena.
Sa kauna-unahang pagkakataon, hinayaan ni Elena ang sarili niyang ngumiti—tapos na ang pagsusulit, at nagsimula ang isang buhay na puno ng tunay na halaga at pag-asa.